Met de verkiezingen van 25 mei in zicht lijkt het
Vlaams, Belgisch en Europees kampioenschap ‘werknemers plagen’ op gang
geschoten. Er wordt overigens een combiné gereden, want ook het kampioenschap
‘werkgevers pamperen’ blijkt aan de gang te zijn. Het is niet zo dat de winnaar
al bij voorbaat gekend is. Neen, er wordt met verbetenheid gestreden en dan is
de eindmeet en dus ook de eindspurt nog niet in zicht.
Het is onthutsend welke tergende voorstellen naar
voren worden geschoven. Elke krasse ambitie mag daarbij uitgebreid in woord en
beeld aan bod komen, vaak zonder veel weerwerk van het journalistieke korps.
Dat geeft flink te denken. Over de inhoud van de berichtgeving én over de
vaststelling dat de pers lang niet altijd blijk geeft van kritisch denkvermogen.
De voorlopige winnaar van al dit geweld is de
werkgeversvereniging Unizo, meer bepaald haar voorman Karel Van Eetvelt. Een
man die zich nog altijd een ‘sociale partner’ noemt en die anderen in dit vak
lessen denkt te moeten geven. Van Eetvelt is niet sociaal en al evenmin een
partner in iets wat ‘overleg’ heet.
Van Eetvelt
Wat is namelijk zijn plan? De lonen volledig blokkeren
tot 2016, de index afschaffen en de loonkosten – mogelijk via de
socialezekerheidsbijdragen – met zo’n twee miljard euro extra per jaar
verminderen. Van Eetvelt pleit letterlijk voor ‘het verminderen van de
koopkracht’. Met zulke ideeën is hij een stevige kanshebber op een
podiumplaats. Hij wil ook de bedrijfsbelastingen zien zakken en de uitkeringen
in de sociale zekerheid bevriezen.
Als we deze ‘remedies’ toepassen, zou dat zo’n 80.000
nieuwe banen moeten opleveren. Maar garanties zijn er niet. Of zoals Van
Eetvelt zelf zegt: de terugverdieneffecten worden al te vaak overschat. De
inleveringen door de werknemers moeten ‘maxi’ zijn, net zoals de garanties voor
de werkgevers. Maar ‘mini’ is het ordewoord van Unizo als het om de
werknemersrechten gaat.
Wij kunnen Van Eetvelt niet het recht ontzeggen om
zich nog ‘sociale partner’ te noemen. Maar voor de LBC-NVK is het zonneklaar dat
de man deze titel niet langer verdient.
Dexia
Opgelet: Unizo heeft concurrentie! Caroline Ven van
het ‘ondernemersplatform’ VKW ging flink tekeer tegen diegenen die kritiek
leverden toen Dexia enkele van zijn directeurs 30 procent méér loon wilde
toekennen. Ze ergerde zich over ‘over het zoveelste dossier waarbij de regering
het loondebat naar zich toe trok’.
Toen de regering de gewone lonen voor 2013 en 2014
wettelijk blokkeerde, hoorden we Ven niet reclameren. Een salaris van 450.000
of 600.000 euro voor een topmanager vindt ze ‘geen hoogvlieger’. Volgens Ven
krijg je voor zulke lonen alleen ‘derde keus’ in je onderneming. ‘Ethische
verwachtingen’ noemt ze ‘een heel onduidelijk criterium’ wanneer het om lonen
gaat. Veel zin voor de realiteit heeft ze niet.
In de Kamer noemde N-VA-fractieleider Jan Jambon de
hele discussie over de toplonen ‘naast de kwestie’. “We zouden veel beter af
zijn door competente mensen te benoemen in de raad van bestuur”, klonk het.
Zoiets komt dan uit de mond van een partij die vindt dat er over een indexering
van de lonen telkens moet worden onderhandeld en dat dit geen automatisch recht
is. Een partij die de loonblokkering best nog een tijd wil behouden en die de
werkloosheidsuitkeringen in de tijd wil beperken. Toplonen zijn géén probleem,
werkloosheidsuitkeringen zijn dat wel. Tja, dat is dan duidelijk, ook voor de
kiezers.
De komende maanden worden nog heel leerrijk.
Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris LBC-NVK
