Met de verkiezingen in zicht loopt een mens wel eens
het risico om door het bos de bomen niet meer te zien. Partijen die jaren met
elkaar een regering vormden en gezamenlijke beleidskeuzes maakten en
verdedigden worden met de blik op 25 mei tegenstrevers en schamen er zich niet
voor om elkaar voor bedrieger en leugenaar par excellence uit te maken. De verkiezingen worden voorgesteld als een duel tussen de N-VA en de PS. Een voorstelling van zaken die electoraal gewoon niet klopt. In Wallonië kan je niet ‘kiezen’ voor de N-VA en de PS zal in Vlaanderen geen stem halen omdat er niet voor PS-lijsten kan worden gekozen. Met die foute voorstelling van de keuzes wordt eigenlijk gewoon een lachertje gemaakt van het verkiezingsmodel tout court. Hoe lastig wordt het dus om als kiezer de boel ernstig te nemen als bij de start al de kiezers zelf al niet au sérieux worden genomen.
Verkiezingen en vage beloftes en verkeerde verrekeningen, het allitereert tegen de sterren op. Natuurlijk gaan verkiezingen over keuzes. Partijprogramma’s verraden vaak die partijpolitieke keuzes, al is er toch wel enige expertise nodig om te begrijpen wat nu echt bedoeld wordt. Met name als het gaat over het tussen de regels lezen – want vaak liggen daar de echte keuze, verschillen en nuances verborgen – zou wat extra hulp vaak aangewezen zijn.
Stemrecht niet verkwanselen
De werknemersbeweging heeft aan de wieg gestaan van het algemeen stemrecht, een mensen- en werknemersrecht dat er niet vanzelf gekomen is. We hebben er dus alle belang bij dat dit stemrecht niet verkwanseld wordt als een vervelende inbreuk op een vrije zondagvoormiddag. Een oproep dus om niet te dollen met dat recht, bij ons een stemplicht, en te gaan voor echte keuzes.
Het mag niet verwonderen dat wij als werknemersorganisatie, als vakbond met een missie, kiezen voor partijen die werknemersrechten, van actieven en niet actieven, voorop zetten. Partijen die kiezen om het sociaal overleg (opnieuw) zijn kansen te geven en dus vakbonden niet beschouwen als een hindernis in het sociaaleconomische gebeuren, maar als de meest legitieme vertegenwoordigers van de werknemers. We kiezen dus ook voor een sociale zekerheid die is wat haar naam zegt: een systeem dat sociaal is en zekerheid geeft. Onze keuze is gericht op een maatschappij waar solidariteit zwaarder weegt dan de ieder-voor-zich-idee.
Kwalijke voorstellen
Afgemeten aan deze criteria zijn we meer dan ongerust over voorstellen allerhande die geformuleerd worden. Of het nu gaat om het inperken van het overleg (N-VA) tot sectorafspraken of bedrijfscao’s (Open VLD), het inperken van de mogelijkheden van de vakbonden (Open VLD en N-VA), meer activering (N-VA, CD&V, Open VLD), werkcheques voor jongeren in plaats van volwaardig loon (sp.a), een afgebouwde index (Vlaams Belang, Open VLD en N-VA en CD&V). Telkens opnieuw moeten we vaststellen dat er met werknemersrechten gesold wordt. De competitiviteit en de lastenverlagingen voor bedrijven bepalen volgens ons te sterk het economisch programma, waar het sociale achterwege blijft. In Ons Recht van april (te bekijken op onze site www.lbc-nvk.be) vergeleken we zo een aantal partijkeuzes met de ACV-standpunten. In deze editie vindt u het vervolg. Aan u om die syndicale toets op 25 mei kracht bij te zetten.
Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten