vrijdag 8 april 2011

Bonussen

BONUSSEN


De bedrijfsresultaten van ondernemingen, ook van de financiële instellingen, geraken zo stilaan bekend. Wat de top van die bedrijven dan aan inkomsten binnenrijven ontsnapt ook niet meer aan de blik van de buitenwereld. Het vroegere coulissenwerk bij het toekennen van lonen, pensioentoezeggingen, aandelen en bonussen is – tot spijt van wie het benijdt – stilaan achter de rug. Openheid van bestuur als adagium heeft ook gemaakt dat er dan al eens een portefeuille-inhoud wordt kenbaar gemaakt. Gehoopt werd dat dit ‘financieel in de kijker lopen’ zou leiden tot enige terughoudendheid. Het zou zelfs leiden tot het milderen van wat er aan loon en toegiften wordt toegekend en uitgekeerd. Voor de financiële wereld komt daar nog de, niet onterechte, hoop bij dat de gigantische staatstussenkomsten, en dus gemeenschapsgelden, die werden opgehoest om de banken te redden een extra schroom tot gevolg zouden hebben. Wie met de beide handen heeft open gestaan om manco’s uit het verleden weggegomd te krijgen via publieke geldmiddelen zal toch enige pudeur betonen als er weer wat extra aan directies of toppers wordt toegekend. De naïviteit van deze redenering is ondertussen glansrijk bewezen. Overal ter wereld, ook in België, lijkt er van die gêne nergens sprake.

Bonussen op al gigantische lonen worden beslist. We hebben het hier over bonusbedragen die het tien- tot twintigvoudige van wat een jaarloon is van gewone stervelingen. En dit voor CEO’s die al dertig of veertig maal aan ‘gewoon loon’ hebben van wat de gemiddelde ondergeschikte jaarlijks voor zijn of haar prestaties als loon ontvangt. Het wordt ‘gigantisch’ is hier dus geheel op zijn plaats. De nieuwe gouverneur van de Nationale Bank van België, Luc Coene, ook geen kleinverdiener en in een vorig leven kabinetchef van premier Verhofstadt en geen extreem linkse rakker, pleitte ervoor dat de Belgische banken geen bonussen zouden uitkeren totdat de door de gemeenschap toegeschoten sommen zijn terugbetaald. Coene kent voortaan ook zijn plaats in deze club van financieel vraatzuchtigen. Een kleine jongen die er beter het zwijgen toe doet en zijn pijlen beter richt op de loonidexering van de werknemers. Het heeft minstens dat voordeel van de duidelijkheid.

Duidelijkheid alom dus: de bankiers zijn niet in staat om zelfregulerend op te treden. Elke reactie die geuit wordt tegen deze excessen wordt afgedaan met het feit dat er niets onwettelijks aan is en dat de interne, Belgische en Europese regels worden gerespecteerd. Respect wordt echter niet afgedwongen op basis van het zich strikt houden aan de regeltjes. Respect heeft net wat meer nodig. Respectvol ondernemen overstijgt het juridische carcan. Daar komen waarden bij te pas en dus beoordelingen die niet in de kleine lettertjes van de wetparagrafen staan. Pleiten en verordenen dat er loonmatiging moet zijn. Heel concreet dat er in 2011 geen en in 2012 maximaal 0,3 % loonsverhoging mogelijk is, is niet te rijmen met beslissingen over obesitasbonussen. Onbegrijpelijk dat zelfs die redenering nog niet wordt overwogen. Schande. Publieke hoon is wat ze echt verdienen.

Ferre Wyckmans

Algemeen secretaris LBC-NVK

3 opmerkingen:

  1. Marc Coucke, degedelegeerd bestuurder van Omega Pharma, heeft over het boekjaar 2010 een variabele vergoeding gekregen van 156.000 euro, blijkt uit het vandaag gepubliceerde jaarverslag. Dat is meer dan een verdubbeling tegenover het voorgaande jaar, toen hij een bonus van 70.000 euro kreeg.


    Het variabele salaris van Coucke is afhankelijk van onder meer de gerealiseerde omzet, de behaalde bedrijfskasstroom (ebitda) en de continue groei per kwartaal. In 2010 steeg de omzet van Omega Pharma met 5,3 procent, de bedrijfskasstroom ging met 4 procent omhoog.

    Met zijn variabele salaris van 156.000 euro blijft Marc Coucke wel steken op de helft van wat hij als bonus kon verdienen. Het maximum voor 2010 was vastgelegd op 300.000 euro.

    Het vaste salaris van de Omega Pharma-topman bleef onveranderd: 600.000 euro. Andere vergoedingen ontvangt hij niet. Het totale salarispakket van Coucke in 2010 kwam dus uit op 756.000 euro. Dat is 12,8 procent meer dan in 2009.

    Het gemiddelde salaris van de CEO van een Bel20-bedrijf kwam in 2010 uit op ongeveer 2 miljoen euro.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het schepencollege van Gent heeft beslist gelden van de stad weg te halen van rekeningen bij Dexia en KBC, uit protest tegen de bonussen die deze twee op de overheid steunende banken aan hun toplui hebben uitgekeerd. Klokke Roeland klept brand! Eindelijk politici die niet enkel langs de kant ‘schande!’ staan te roepen, maar de daad bij het woord voeren en hun financiële verrichtingen met de twee banken terugschroeven. Dat signaal zal bij Dexia en KBC zeker aankomen, want dat voelen ze onmiddellijk in hun business. En daar zijn ze gevoelig voor. In Nederland zag de top van ING eerder dit jaar af van zijn bonus toen de klanten begonnen weg te lopen. Het is dus een effectief drukkingsmiddel.




    Het Gentse initiatief is wel wat theatraal en heeft een electoraal tintje. Volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen en de paarse partijen die in Gent aan het bewind zijn, zitten wat in de verdrukking. Met deze beslissing zal het bestuur ongetwijfeld scoren bij de Gentenaars en dat kan volgend jaar stemmen opleveren. Als grote Vlaamse stad kan Gent nog meer druk uitoefenen op Dexia, bijvoorbeeld door alle bankrelaties met de traditionele bankier van de gemeenten stop te zetten. Is Gent bereid zo ver te gaan? Durft de stad over te stappen naar een andere bank waar de dienstverlening misschien minder goed is en die de stad slechtere voorwaarden biedt? Of houdt ze het bij deze veeleer symbolische actie?

    Het Gentse bestuur beschikt overigens over andere instrumenten die minder spectaculair zijn maar wel efficiënter om zijn ongenoegen over de hoge bonussen bij Dexia te laten blijken. Gent is aandeelhouder van de Gemeentelijke Holding die een belang van 14,1 procent heeft in Dexia, en twee vertegenwoordigers in de raad van bestuur. Een van hen, de Zaventemse burgemeester Francis Vermeiren, is trouwens een partijgenoot van de Gentse schepen van Financiën, Christophe Peeters. Beiden zijn lid van Open VLD. Wat weerhoudt de vertegenwoordigers van de Gemeentelijke Holding in de raad van bestuur van Dexia ervan zich te verzetten tegen de bonus voor topman Pierre Mariani? De mooie vergoeding misschien - in het geval van Francis Vermeiren 46.000 euro - die ze zelf opstrijken als bestuurder?

    In plaats van eigengereid te handelen zou de stad Gent beter het bonusdebat voeren in de Gemeentelijke Holding en proberen andere gemeenten van haar standpunt te overtuigen. Dat is eenvoudiger en doeltreffender dan het geld van de stad te verhuizen naar rekeningen bij andere banken. En dat het bonusdebat op Dexia wordt toegespitst, ligt eigenlijk voor de hand. Want Dexia is gegroeid uit het Gemeentekrediet, de bank van en voor de gemeenten. Als het de politici menens is dat er bij de banken een mentaliteitswijziging moet komen, kunnen ze dat bij Dexia het gemakkelijkst forceren. Want daar heeft de overheid het nog altijd voor het zeggen: Belgische en Franse overheidsinstanties hebben samen meer dan de helft van het Dexia-kapitaal in handen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kwb roept de Arco-vertegenwoordigers op om in de raad van bestuur van Dexia op de bonussenbeslissing terug te komen

    De bekendgemaakte bonussen lokken massale verontwaardiging uit bij onze kwb-leden. Het algemeen bestuur van kwb wil dat de schaamteloze graaicultuur van bonussen onmiddellijk stopt en vraagt aan Arco, de coöperatieve pijler van het ACW, om alvast de beslissing omtrent de bonussen bij Dexia te herzien.



    Intrekken van de superbonus
    De top van de banken gedraagt zich als een losgeslagen elite. Ze zijn blijkbaar vergeten dat hun banken vandaag enkel nog bestaan omdat de overheden in dit land tijdens de recente financiële crisis met 18 miljard euro gemeenschapsgeld en een nog veel groter bedrag aan garanties over de brug kwamen. Het houdt de directiecomités blijkbaar niet tegen om zichzelf op torenhoge bonussen te trakteren.

    Het kwb-bestuur beschouwt het bonussenbeleid en de wijze waarop het verdedigd wordt als een belediging voor alle kwb’ers en voor alle kwb-afdelingen, die coöperatief aandeelhouder zijn bij groep Arco of klant bij Dexia. In Nederland heeft ING de superbonus van topman Jan Hommen onder druk van de klanten ingetrokken. Dit voorbeeld verdient navolging.

    De miljarden die de overheden in de financiële sector pompten, deed bovendien het tekort op de begroting stijgen van 0,3 procent van het bruto binnenlands product in 2007 tot 6 procent in 2009. De schuldgraad klom van 84 naar 97 procent vandaag. En terwijl de financiële gevolgen van dit debacle naar de werknemers en de zwakste schouders doorgeschoven worden via allerlei besparingsoperaties, bedient de top zich zoals dat blijkbaar gebruikelijk is binnen de markt van topmanagers.

    Ook aan de top van de grote bedrijven
    Het kwb-bestuur wijst er overigens op dat de financiële vraatzucht van de financiële elite ook verder woekert aan de top van de grote bedrijven. VBO en Voka op kop schamen zich er niet voor hun werknemers in 2011 geen en in 2012 maximaal 0,3% loonsverhoging te gunnen, en tegelijk excessieve bonussen bovenop al gigantische lonen voor directies heel normaal te vinden.

    Het meest stuitende van het hele verhaal is dat dit niveau van verloning verantwoord wordt met verwijzing naar andere landen, waar topkaders blijkbaar nog veel dieper in de kassa durven graaien. Dat overal in Europa de armoede toeneemt en de gewone mensen door de bankencrisis zware inleveringspaketten moeten slikken is blijkbaar van geen tel.

    Topprestaties verdienen een beloning. Die kan voor een vakbond zoals LBC-NVK tot 10% van het loon oplopen, als het om een transparant en billijk beloningssysteem gaat, waar alle medewerkers van een bedrijf voor in aanmerking komen. Alle bedrijven in ons land en de rest van de Europese Unie hebben dringend nood aan dergelijke normeringen want ze zijn niet in staat om zichzelf zulke regels op te leggen. Ze beseffen niet eens dat er mensen zijn die voor deze ‘incentives’ een half leven moeten werken.

    Koenraad Coppens - algemeen voorzitter kwb

    BeantwoordenVerwijderen