donderdag 28 april 2011

Onwaardig inkomen - Standpunt van Ferre Wyckmans in het meinummer van Ons Recht

De riante bonussen zijn weer helemaal terug van amper weggeweest. Alleen wie ter kwader trouw is, durft beweren dat de irritatie hierover is ingegeven door jaloersheid. En het is eveneens kwade trouw om de ontevredenheid hierover af te doen als plat populisme. Volkomen terecht ergeren werknemers zich aan de onfatsoenlijk hoge bedragen die worden toegekend aan enkelingen. Wat hier aan de hand is, kan echt niet door de beugel.

Voorstanders van de bonussen zwaaien met argumenten allerhande. Aangegane engagementen of afspraken, de wettelijke regels die ‘worden nageleefd’, voorbeelden uit andere landen, de noodzaak om topmanagers in bedrijven te houden, mensen vergoeden voor geleverde of extra inspanningen, het eenmalig en uitzonderlijk karakter…
Geen van die argumenten blijft overeind als je een beetje doordenkt. Als bedrijven voortaan alle individueel aangegane engagementen als leidraad van hun handelen nemen, dan wordt niemand nog ontslagen. Arbeidsovereenkomsten zijn immers in de eerste plaats overeenkomsten, zeg maar heel formele afspraken. Betekent een bedrijf leiden voortaan gewoon dat je netjes binnen de wettelijke lijntjes kleurt? Dan wordt ondernemen een puur juridische kwestie waarbij ethiek en normen geen rol meer spelen.

Dubbel ergerlijk

De bonussen bij een aantal banken zijn dubbel ergerlijk. Twee jaar geleden werd diep in de staatskas gegrabbeld om de banken te redden. Op dit moment helt de negatieve balans nog altijd over naar de gemeenschap. Die heeft nog grote sommen tegoed die ze heeft op tafel gelegd. Het zou de verantwoordelijken van de banken sieren als ze eerst de gemeenschap in het rendement zouden laten delen in plaats van enkele toplui.
Wat ons betreft, gaat het debat niet alleen over de bonussen op zich. Bonussen zijn om een aantal redenen verwerpelijk. Met name omdat ze dreigen managers te belonen die grote risico’s nemen. Het waren toch precies de onverantwoorde risico’s, genomen door topbankiers, die de wereldwijde financiële en economische crisis veroorzaakten? Er worden ook bonussen betaald omdat managers hun saneringsplannen goed uitvoeren. Toplui verdienen dus extra als ze meer volk aan de deur zetten. Zowel voor de vakbond als voor de hele maatschappij is zoiets verwerpelijk.
Maar naast de bonussen, die een verkeerde bedrijfslogica belonen, zijn er ook de onbetamelijk hoge lonen. Hoe kan je ernstig verantwoorden dat iemand 1 miljoen euro per jaar verdient? Zo’n vast loon legt een wanverhouding bloot tussen top en basis.

Loonspanning

Als werkgevers praten over de loonspanning, hebben ze het over het verschil tussen netto- en brutoloon dat maximaal één op twee bedraagt. De vakbond heeft het ook over de loonspanning. Maar dan gaat het wel over de spanning tussen enerzijds de laagste inkomens en anderzijds de hoge of hoogste inkomens. Op dat vlak kom je al gauw aan verhoudingen van 1 op 50, of nog veel erger.
Het gewaarborgd gemiddeld minimum maandinkomen bedraagt voor een 21-jarige momenteel 1.415 euro. Op jaarbasis praat je dan over een loon van 16.980 euro, vakantiegeld niet inbegrepen. Bij de jongste besprekingen over een interprofessioneel akkoord was een algemene verhoging hiervan voor de werkgevers ‘onbespreekbaar’. Sterker nog, in 2011 is het bij wet verboden om enige loonsverhoging te geven. Hoe schizofreen dreigt dan, met de blik op die hoge vaste en variabele lonen, een debat over loon- en arbeidsverhoudingen te worden? Terwijl de minima niet mogen stijgen, staan er dankzij allerlei trucs geen limieten op de maxima voor de ‘happy few’.
Unizo, de koepel van zelfstandige ondernemers, vindt dat er ook nog een indexsprong moet worden doorgevoerd. Een inlevering van twee procent. Het VBO stelt zelfs dat het debat over indexingrepen ‘sociaal’ is. Wie dat debat niet wil voeren, toont zich ‘onverantwoordelijk’, beweert de organisatie. Dat toont aan hoe veraf de vertegenwoordigers van de werkgevers van de realiteit verwijderd zijn.

Ondertussen wordt op Europees niveau de harde besparingslijn bepleit en wordt er gewerkt aan een Europese loonnorm. Die norm geldt weliswaar alleen voor de werknemers. Voor de groep wier contract onzeker is en blijft en voor wie loonmatiging het enige ‘perspectief’ is.
Moraal van dit verhaal? De vakbonden moeten de belangen van de werknemers meer dan ooit in bescherming nemen.

Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris LBC-NVK

4 opmerkingen:

  1. Gelezen op www.knack.be: Dexia, een bank vol zorgen voor de belastingbetaler

    Dat Gent zijn geld wegtrekt, is maar een druppel in de poel vol zorgen bij Dexia. Vraag is wat de schade is als binnenkort buitenlandse steden hun schulden bij Dexia niet meer zullen kunnen aflossen. Bovendien trokken een reeks topmensen er de afgelopen weken de deur achter zich dicht. Volgens de krant De Standaard zou topman Mariani een verdeel-en-heerstactiek toepassen en het directiecomité van Dexia vaak links laten liggen.

    Het fundamentele probleem is dat de structuur van Dexia van bij de aanvang fout zat. De financiële groep ontstond in 1996 door de fusie van het Gemeentekrediet van België en Crédit Local de France. De groep is op wereldvlak een vooraanstaande speler in het verstrekken van kredieten aan overheden, en in België is Dexia ook actief als detailbank voor particulieren. In België haalt Dexia dus geld op bij spaarders en verstrekt daar ook leningen mee, maar een grote som - zo'n 20 miljard euro in 2009 - wordt jaarlijks overgepompt naar Frankrijk, waarmee Crédit Local de France vervolgens lokale besturen over de hele wereld financiert. En met die laatste activiteit loopt het al enige tijd fout: de verliezen stapelen zich op. Europa heeft recent gezegd dat zulke geldtransfers binnen een groep niet langer mogen, en nu zetten de Fransen alles op een fusie tussen de Belgische en Franse tak van Dexia. Zo zou het geld van de gezonde Belgische activiteiten zonder enige rem gebruikt kunnen worden om de Franse putten te vullen.
    Al die onrust rond Dexia is geen goed nieuws voor de aandeelhouders, en dus ook niet voor de Belgische, Vlaamse, Waalse en Brusselse overheden, en de steden en gemeenten. Ze hebben allen diep in hun portemonnee moeten tasten om Dexia tijdens de bankencrisis van september 2008 te redden. Ze stopten direct of indirect vers geld in Dexia, in het totaal meer dan 4 miljard euro. En op die investering lijden ze momenteel 3 miljard euro verlies. Wat er nu bij Dexia gebeurt, is dan ook slecht nieuws voor de belastingbetaler, want die zal uiteindelijk opdraaien voor de rekening.
    (Extract uit opinie van Knack economie redacteur Ewald Pironet)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gennez: '1 mei-bonus voor alle werknemers'
    In plaats van enkel bonussen aan CEO's uit te keren, moet het in bedrijven of sectoren waar het goed gaat, mogelijk zijn elke werknemer aan een fiscaal gunstig tarief een extraatje te gunnen. Dat voorstel voor een '1 mei-bonus' lanceerde sp.a-voorzitster Caroline Gennez zaterdagavond in Gent. Ze haalde daarbij ook uit naar de 'Nieuw-Vlaamse arrogantie'.
    Net als ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw voor haar stond de sp.a-voorzitster tijdens haar 1 mei-speech stil bij de bonussen voor CEO's van banken. Gennez vindt dat die toplui geen bonus verdienen zolang de banken niet elke euro hebben terugbetaald die ze kregen in het kader van hun reddingsplannen tijdens de crisis, zolang ze niet fundamenteel gezond zijn en zolang niet alle medewerkers en spaarders een deeltje van de koek krijgen.
    De sp.a stelt daarentegen voor de collectieve bonussen uit de loonnorm te halen zodat in bedrijven en sectoren waar het goed gaat, voor elk personeelslid iets extra mogelijk is, aan een fiscaal gunstig tarief.
    Gennez haalde daarbij uit naar de rechterzijde, 'die vindt dat we moeten zwijgen over die bonussen'. Ze merkte op dat bijvoorbeeld een partij als N-VA ook voor bonussen is 'per geschorste werknemer. Wat is het volgende? Een school belonen als ze een zwart kindje weigert?'
    Belga

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gemeentelijke Holding snijdt in dividend
    De Gemeentelijke Holding, na het Franse CDC de grootste aandeelhouder van Dexia, keert over 2010 een kleiner dividend uit dan het jaar voordien. De steden en gemeenten die in 2009 in cash intekenden op de kapitaalverhoging van de holding zien daardoor de beloofde coupon van 13 procent terugvallen naar 7 procent.

    De Gemeentelijke Holding heeft 14,14 procent van Dexia in handen. Hoewel de investeringsmaatschappij van de lokale besturen in België haar portefeuille de voorbije jaren diversifieerde, is ze toch nog sterk afhankelijk van Dexia. Dat bleek in 2009 toen de holding een kapitaalverhoging van 484 miljoen euro diende door te voeren nadat ze zelf Dexia had moeten stutten tijdens de financiële crisis.
    Dat blijkt nu opnieuw: naar alle waarschijnlijkheid voor een groot stuk door de evolutie van het Dexia-aandeel dook de Gemeentelijke Holding over 2010 voor 17,6 miljoen euro in het rood, aldus cijfers die De Tijd kon inkijken. Maar door overgedragen winst ten belope van 43,7 miljoen bleef er 26,1 miljoen euro over. Dat is echter maar een derde van de te bestemmen winst van 2009.
    Reëel
    Daardoor kan de vennootschap minder uitkeren. De steden en gemeenten die in 2009 cash op tafel legden in ruil voor nieuwe aandelen en krachtens een statutenwijziging voorrang krijgen bij het dividend, zien maar 2,87 in plaats van 5,32 euro per aandeel hun richting uitkomen.
    De 5,32 euro (13 % rendement) werd in 2009 naar voren geschoven om voldoende aandeelhouders over de streep te kunnen trekken. De coupon kon echter niet alle lokale besturen overtuigen. Sommige waren zelfs bijzonder kritisch voor de erg hoge vergoeding. ‘Ik heb niet veel vertrouwen in iemand die me een rendement van 13 procent belooft’, zei de Gentse burgemeester Daniël Termont toen.
    De Gemeentelijke Holding gaf destijds toe dat het zeer veel is, maar zei tegelijk dat ‘de verwachtingen zeer reëel zijn dat de holding dit zal kunnen waarmaken’.
    Carlos Bourgeois, de secretaris-generaal van de investeerder, wees er gisteren in een reactie op dat het saldo overgedragen wordt naar later, als de holding er beter voor staat. Vorig jaar was er wel 13 procent beschikbaar. Bourgeois wou geen commentaar kwijt over de resultaten van de vennootschap.
    De aandeelhouders die in 2009 intekenden op de kapitaaloperatie met certificaten van Dexia-aandelen, krijgen dit jaar niets. Hun vergoeding wordt ook overgedragen. Vorig jaar was er voor die categorie 1 euro beschikbaar. Ook voor de gewone aandelen is er geen vergoeding.
    In totaal keert de Gemeentelijke Holding, als de algemene vergadering op 25 mei instemt, 17,5 miljoen uit tegen 38,2 miljoen vorig jaar. Sommige gemeenten die leenden om mee te kunnen doen aan de ondersteuning van de holding, kunnen door de daling in de problemen komen om hun lening af te lossen.
    Tijd

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Socialistische vakbond vraagt Dexia-bonussen weg te stemmen
    Woensdag 4 mei 2011
    De socialistische bediendevakbond BBTK heeft de belangrijkste Belgische overheidsaandeelhouders van Dexia opgeroepen om op de komende algemene aandeelhoudersvergadering de verloning van het directiecomité weg te stemmen. Dat is de enige consequentie houding die de overheidsaandeelhouders volgens de vakbond kunnen aannemen, in lijn met de politieke verontwaardiging en een aantal symbolische initiatieven op gemeentelijk niveau.

    De raad van bestuur van Dexia heeft weliswaar al een beslissing genomen over de bonussen en de toekenning kan dan wel conform zijn met de Europese regels, maar buiten wettelijkheid bestaat er volgens de vakbond ook een fatsoensbegrip. Aandeelhouders die samen minimum 20 procent vertegenwoordigen, kunnen een resolutie indienen tijdens de algemene aandeelhoudersvergadering.

    De vakbond viseert met zijn oproep onder meer Gemeentelijke Holding, de gewestelijke en federale overheid, Ethias en Arco.

    Express.be

    BeantwoordenVerwijderen