Britse rechters hebben beslist dat de Vlaamse bankier Raphaël Geys recht heeft op een ontslagpremie van 12,5 miljoen euro, te betalen door de Franse bank Société Générale. Fijn voor de man natuurlijk maar de kwestie doet veel gewone mensen wel naar adem snakken. Voor gewone werknemers en werkzoekenden is de alledaagse werkelijkheid compleet anders.
Kijk bijvoorbeeld naar de situatie in de distributie. Wie in een winkel werkt, moet elke maand bang de dagen aftellen en afwachten of het al dan niet lukt om de eindjes aan elkaar te knopen. Ruimte voor loonsverhoging is er niet, zo oordeelde de federale regering. De index wordt hervormd, wat een besparing van 0,4 procent moet opleveren. Bovenop indexverhogingen zullen we welgeteld 0,0 procent extra loon krijgen.
In de komende twee jaar kan er niet over de lonen worden onderhandeld. Het risico bestaat dat die situatie ook in de vier jaar nadien zal aanhouden. Dat kost de werknemers miljarden euro’s.
De werkgevers krijgen een lastenverlaging om de ‘relance van de economie’ aan te moedigen. Superrijken mogen op hun twee oren slapen want een belasting op grote vermogens komt er niet. Steenrijke figuren als de Franse zakenman Bernard Arnault en de Franse acteur Gérard Depardieu willen zich niet voor niets zo graag in België vestigen. En grote bedrijven blijven profiteren van de erg twijfelachtige notionele intrestaftrek.
Als klap op de vuurpijl wil de overheid de arbeidsmarkt ‘moderniseren’ en ‘verduurzamen’. Lees: nieuwe maatregelen bedenken op de kap van de loontrekkenden.
Het regeringsbeleid zal ertoe leiden dat gewone mensen eens te meer een beetje armer worden. En dat terwijl de Vlaamse regering van armoedebestrijding en de strijd tegen kinderarmoede prioriteit nummer één wil maken. De praktijk spreekt boekdelen: in 2011 waren er maar liefst 65.000 mensen die financiële steun kregen van de OCMW’s omdat de uitkeringen en minimumlonen te laag zijn. Steeds meer éénoudergezinnen, vooral als het om alleenstaande vrouwen gaat, komen in armoede terecht. Ook als ze werk hebben. Eén op de zeven Belgen leeft in armoede.
Gewone werknemers en werkzoekenden kunnen hier géén genoegen mee nemen. Er is genoeg voor iedereen maar de taart moet wel eerlijk worden verdeeld. Dat is nu duidelijk niet het geval.
Chris Van Droogenbroeck
Nationaal secretaris Distributie
Vakbond LBC-NVK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten