LBC-NVK Volwassenenonderwijs in het verweer: iedereen heeft recht op onderwijs

LBC-NVK heeft, via het centrum voor Volwassenenonderwijs, een traditie van meer dan 115 jaar vorming en opleiding voor volwassenen. Het recht van werknemers om via opleiding en scholing hun maatschappelijke en persoonlijke meerwaarde op te krikken was en blijft een doelstelling. Dat er daardoor ook nog een mogelijke extra troef op de arbeidsmarkt wordt gerealiseerd blijft eveneens een belangrijk nevendoel.

Het door de Vlaamse Overheid zo geprezen principe van het “levenslang leren” zetten we al een eeuw in de praktijk om. Terecht wordt immers vorming, opleiding, bij- en nascholing als een hoge troef, zoal niet als plicht, beoordeeld. Dat recht verder ontwikkelen, voor wie het door omstandigheden niet of onvoldoende heeft kunnen realiseren - via en tijdens het reguliere schoolopleiding -, is onze missie. Daarbij hebben we nog nooit enig onderscheid moeten of willen maken op basis van criteria die er humaan niet toe doen. Haast integendeel. Toegangscriteria staan nu in functie van vooropleiding of verworven kennis. Andere criteria zijn pedagogisch onbruikbaar. Wat begon als een specifiek werknemersgericht onderwijsaanbod, omdat het de economisch zwakkeren zijn, is gaandeweg verbreed naar “niet meer of nog niet-werkenden”.

De enorme vlucht van het ‘Nederlands tweede taal’-onderwijs bewijst dat ook bij Nederlandsonkundigen de drang naar het leren van ‘onze’ taal een verzuchting is. Het zou juist een opluchting moeten zijn voor beleidsmakers en dus geen afwijzing, van niemand, tot gevolg mogen hebben. Integratie op vele terreinen loopt via de kennis van de taal. LBC-NVK Volwassenenonderwijs heeft zich van bij de aanvang ingeschreven in het traject van doorverwijzing waarin de Huizen van het Nederlands als coördinerende dispatchingdienst hun zeer eigen en belangrijke rol hebben. Die structuur werd juist opgezet om de grote vraag op het aanbod af te stemmen.

LBC-NVK Volwassenenonderwijs is evenwel om principiële redenen zeer gekant tegen de recente beslissing van de Vlaamse Minister van Onderwijs Pascal Smet om op basis van het criterium ‘het niet hebben van papieren’ een toegang tot onderwijs, en daarbij werd expliciet het Nederlandse taalonderwijs beoogd, te ontzeggen. Zo wordt een inbreuk gepleegd op het principe van het recht op onderwijs. Maar er wordt ook vooral gediscrimineerd en er wordt een tweedeling geïnstitutionaliseerd in het nadeel van de allerzwaksten. Asielbeleid behoeft geen sanctioneringsclausules via onderwijs. Daarmee worden scholen en leerkrachten, die de persoonlijke ontwikkeling van mensen als enig doel hebben, ingeschakeld in een uitstotingsbeleid.

Daarom heeft LBC-NVK Volwassenenonderwijs de beslissing genomen om de bepalingen van dit decreet bij het Grondwettelijk Hof aan te vechten. We beschouwen het onze plicht om onze principes en missie ook via wettelijke weg te kunnen vrijwaren. Spijtig genoeg hebben we de laatste weken moeten vaststellen dat het gebruik maken van dit democratisch grondrecht bij Vlaamse Onderwijsinstanties als zeer bedreigend wordt ervaren. Er wordt zelfs gedreigd met “verdere stappen te overwegen” terwijl verificateurs en controleurs onze scholen aan een net iets hoger tempo dan normaal bezoeken. Onderwijs in het algemeen en leerkrachten in het bijzonder dienen een ander belang dan dat van de uitsluiting en de discriminatie. Scholen zijn geen politieke aanhangsels.


Ferre Wyckmans
Voorzitter LBC-NVK Volwassenenonderwijs

Bekijk de foto- en videoreportages op de Wereld Morgen