Leugens en provocaties - Standpunt Ferre Wyckmans in Ons Recht

Het zou de titel kunnen zijn van een toneelstuk van Anton Tsjechov of een film van Woody Allen. De woorden lijken ons gepast voor de regeerverklaring van de regering-Di Rupo. Het is een welbewuste beoordeling die we maken. Een zware uitspraak, maar we doen er géén woord vanaf.

‘Leugens’ omdat voor, tijdens en na de publicatie van de regeerverklaring beweerd werd dat er een eerlijke verdeling van de lasten zou komen. Dat de sterkste schouders de zwaarste lasten zouden dragen en dat er, godbetert, niet geraakt zou worden aan de rechten van werknemers met tijdkrediet, bruggepensioneerden of werklozen. Maar het tegendeel is waar.
Er heerst een geforceerde algemene blijdschap omdat we eindelijk een regering hebben. Maar neem eens een kijkje op de website www.degevolgen.be, speciaal ontwikkeld door het ACV. Wie de teksten daar leest, merkt pijnlijk duidelijk wat er door het nieuwe regeerakkoord écht verandert. Er wordt ‘contractbreuk’ gepleegd. Toegekende rechten en aangegane engagementen worden teruggeschroefd. Ook al zullen er misschien toch nog ‘overgangsmaatregelen’ worden getroffen.
De pensioenrechten zullen verminderen voor bruggepensioneerden die al met brugpensioen zijn. De uitkeringen voor schoolverlaters zullen zakken. Werklozen, niet alleen nieuwe, zullen over het algemeen lagere uitkeringen krijgen. Werklozen tussen 50 en 55 jaar zullen regelrecht op hun werkloosheidsuitkeringen moeten inboeten. Ambtenaren zullen op hun pensioenen en hun pensioenrechten inleveren. Wie beweert dat dit niet klopt, liegt gewoon.

Contractbreuk

Na de werknemersbetoging van 2 december 2011, waaraan 80.000 leden van de vakbonden deelnamen, kondigde de regering sociaal overleg aan. Maar die belofte werd 14 dagen later gewoon gebroken. Wordt contractbreuk het handelsmerk van de nieuwe regering?
Maar ook provoceren kunnen ze in de nieuwe bewindsploeg. De kersverse minister van Pensioenen, Vincent Van Quickenborne, verklaarde dat zijn pensioenplannen nog voor Kerstmis door de parlementaire commissies en beheerscomités zouden worden geloodst. In plaats van te overleggen wil ‘Quickie’ gewoon ‘iedereen overtuigen’.
Langer werken en de pensioenen verminderen voor wie niet lang genoeg werkt, zo luidt de boodschap. Uitgerekend in ons land, waar de pensioenen al betrekkelijk laag zijn.
De inlevering op de pensioenen zal worden goedgekeurd door parlementairen die al na twintig jaar loopbaan en vanaf 52-jarige leeftijd recht hebben op een volledig pensioen. Een pensioen dat zomaar eventjes 75 procent van een parlementaire wedde bedraagt. Zoiets heet provocatie.

‘Nog te soft’

De superprovocateurs zitten niet alleen in de regering. De N-VA blijft verkondigen dat alle aangekondigde saneringen in de pensioenen, de brugpensioenen en de werkloosheidsuitkeringen een goed begin zijn maar nog niet ver genoeg gaan. Het is allemaal ‘te soft’. Niet aan de index raken vinden ze bij de N-VA ook veel te zacht.
Naarmate arbeiders, bedienden, kaderleden en ambtenaren beter worden geïnformeerd over de échte gevolgen van de keuzes van de nieuwe regering, wordt het voor hen veel duidelijker dat de bewindsploeg absoluut verkeerde beslissingen neemt. Eigenlijk maakt de nieuwe regering de vakbonden sterker zonder het te beseffen. Van Quickenborne verdient ondertussen wellicht al de titel van ‘onze beste ledenwerver’. Al zitten Bart De Wever & Co hem wel op de hielen.

Lachertje

De solidariteit moet niet komen van wie niets of weinig heeft, maar van wie veel heeft en weinig geeft. Zelfs het blad Trends komt tot de vaststelling dat de Belgische vennootschapsbelasting eigenlijk een lachertje is. De sterkste schouders van de grote vermogens worden ontlast in plaats van belast.
Naast het alibi van de solidariteit is er ook nog dit ‘argument’: “Het moet van Europa!”. Alsof de Europese maatregelen genomen worden zonder dat er één Belgische politicus bij betrokken is. De Europese voorzitter is Herman Van Rompuy. En de Europese Commissaris voor Handel is Karel De Gucht. Alle beslissingen in de Europese Raad worden eenparig genomen, dus ook met de goedkeuring van de Belgische ministeriële vertegenwoordigers.
Leugens, provocaties… en onrechtvaardigheid.
Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris LBC-NVK