donderdag 14 maart 2013

Standpunt Ferre Wyckmans in Ons Recht


Regering luistert slecht

Een groot aantal leden van de LBC-NVK heeft deelgenomen aan de vakbondsbetoging die op 21 februari door de straten van Brussel trok. Met de terechte boodschap dat de gevolgen van de crisis erg onrechtvaardig verdeeld zijn.

Diverse maatregelen van de regering treffen de werknemers en de sociaal verzekerden: de lonen worden minstens twee jaar lang geblokkeerd, een indexmanipulatie die nu al 0,25 procent koopkrachtverlies betekent. De sociale uitkeringen worden nog licht aangepast, maar van het oorspronkelijke budget snoeide de regering al liefst 40 procent weg. Alle andere inkomensgroepen ontspringen de dans. Zij kunnen gerust zijn, nu én in de komende jaren ondergaan zij geen blokkering en worden hun inkomsten zeker niet beperkt. De gevolgen van de crisis zijn oneerlijk verdeeld en er wordt niets in bijgestuurd.
Een week na de betoging antwoordde de regering dat alles zou blijven zoals was beslist. Wel zijn er mogelijkheden om de netto minimumlonen aan te passen. De jeugdlonen zullen stelselmatig worden opgetrokken. Toch wat lichtpuntjes in de duisternis.

Maar er blijven donderwolken. Overuren zullen gemakkelijker en meer kunnen worden gepresteerd. Terwijl bijvoorbeeld een tijdsregistratiesysteem om de gepresteerde uren te meten achterwege blijft. Wat dit met het creëren van bijkomende tewerkstelling te maken heeft ? Het antwoord is kort: niets.
Zal de geplande lastenverlaging nieuwe jobs opleveren? Dat is zeer de vraag. Er is een onvoorwaardelijke lastenverlaging, niks van verplichting voor de werkgevers. Niks rond het behoud of de creatie van jobs. Het wordt nog hallucinanter: de non-profitsector en de beschutte werkplaatsen worden in 2013 en 2014 gewoon uitgesloten van een lastenverlaging. Uitgerekend sectoren waar lagere lasten in het verleden werden omgezet in extra banen. Blijkbaar is het signaal niet genoeg gehoord of begrepen.

Op 14 maart voeren de Europese vakbonden in Brussel actie om erop te wijzen dat de Europese koers, die ook in België slaafs wordt gevolgd, absoluut verkeerd is. Zowel sociaal als economisch. Je leest er meer over in deze editie van Ons Recht. Graag roepen we op om erbij te zijn wanneer we in Brussel op 14 maart duidelijk maken dat het anders kan en anders moet.

ACW
Met een zelden geziene gretigheid werd het ACW op Valentijnsdag in de pers en door de N-VA beschuldigd van diefstal, fraude, schriftvervalsing… Stuk voor stuk beschuldigingen waar een rechter niet mee lacht, maar die onder het mom van ‘vrije meningsuiting’ en ‘parlementair werk’ werden gelanceerd. Mocht blijken dat het toch niet waar zou zijn, dan zou er wel een verontschuldiging volgen. ‘Oesje’, foutje, sorry. De belastingdiensten en de inspectie moeten klaarheid brengen, liefst zo vlug mogelijk.
Elf dagen later dook een interne nota van het ACW in de pers op waarin het eventuele gebruik van de notionele intrestaftrek werd geopperd. De LBC-NVK, nadien gevolgd door het ACV, kantte zich van meet af aan tegen het gebruik van deze juridische mogelijkheid.

Het systeem van de notionele intrestaftrek hoort thuis in het rijtje van de aberrante fiscale constructies, waarvan Didier Reynders het vaderschap heeft. Reynders en Co willen België op de kaart zetten als semi-belastingparadijs voor bedrijven. Wat oorspronkelijk maar 400.000 euro zou kosten evolueerde tot een systeem van onvoorwaardelijke belastingvermindering van vijf miljard euro per jaar. Ter vergelijking: dat is de helft van wat de RVA op een heel jaar aan werkloosheidsuitkeringen, brugpensioen, tijdkrediet enzovoort betaalt. Kortom: veel geld. Omdat dit geld niet binnenkomt moeten werknemers zoveel belastingen betalen en worden de lonen geblokkeerd, wordt de index gemanipuleerd en stijgen de sociale uitkeringen minder sterk. Het valt dus niet te rijmen met de idee van rechtvaardige fiscaliteit.

Vermits wij onze campagne voor een rechtvaardige fiscaliteit ongehinderd willen voortzetten, vonden wij dat de combinatie van ACW en notionele intrestaftrek echt geen goed idee was. Gelukkig is dat voorstel ondertussen opzij geschoven. De uitdagingen voor het ACW blijven, zowel financieel als naar opdracht. Voor die laatste zoektocht wil de LBC-NVK graag intens meewerken.

Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris

Geen opmerkingen:

Een reactie posten