Volgens Gwendolyn Rutten is iedere werknemer in staat om over zijn/haar eigen loon te onderhandelen. Collectieve arbeidsovereenkomsten(cao’s) zijn niet meer van deze tijd. En volgens de liberale voorzitster is er niemand die nog uitgaat van collectief vastgelegde arbeidsovereenkomsten. Een uitspraak die nergens is op gebaseerd en gewoon niet klopt.
Participatie, ontvoogding,
zelfredzaamheid… het zijn doelstellingen waaraan ook vakbonden werken én hebben
toe bijgedragen. Zoals politiek verantwoordelijken en soms deden ze dat ook
samen. Toch moeten uitgerekend de vakbonden het in het discours van Mevr. Rutten
ontgelden. Zij zijn – dat verhaal gaat nu al een tijdje mee – geen bron van
vooruitgang, maar een hinder. Wanneer komen vakbonden nu “eens op voor mensen
die werk willen”. Pardon! De strijd om werk, om jobs, om inkomens- en
werkzekerheid, om een gedegen inkomen uit arbeid heeft steeds vooraan in de
syndicale eisenprogramma’s gestaan. En als bevoorrecht getuige mag ik zeggen
dat het er niet is uit gewist. Het staat eenieder vrij om niet akkoord te zijn
met syndicale visies en keuzes, zelfs met de strategie en actiemiddelen. Maar
hoever ben je van de realiteit af als je durft suggereren dat de vakbonden de
belangen van de werkenden niet zouden verdedigen. Of is het kwade wil? Het is
in ieder geval niet onze keuze om collectieve rechten en collectieve afspraken
bij het grof huisvuil te plaatsen.
Ferre Wyckmans
Algemeen Secretaris LBC-NVK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten